Het eerste vooronderzoek
Vandaag krijg ik de eerste vooronderzoeken. Een spannende dag want 20% van de mensen wordt bij het vooronderzoek afgewezen. Ik merk dat ik moeite heb met mijn bril en kan de drempel niet goed zien van de kliniek. Bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen. Ook stoot ik bijna het beeldscherm van de receptioniste om als ik mijn paspoort overhandig. Ik kan de diepte niet goed inschatten.
In de wachtruimte krijg ik wat te drinken en voor ik het weet word ik al geroepen door de optometriste.
Ik heb voor 12 meetapparaten gezeten. De brilsterkte wordt gemeten, het hoornvlies (kromming, vorm en dikte), de samenwerking van de ogen en het contrastzien. De oogdruk wordt gemeten, de grootte en diepte van de ogen, de grootte van de pupil in het donker, de hoeveelheid tranen en ook de kwaliteit van de tranen en ik krijg de printafdrukken te zien.
Tot slot krijg ik druppels in mijn ogen. Dan moet ik even een minuut mijn ogen dichthouden en voelt het wat zout en prikkerig. Hierdoor worden je pupillen heel groot en worden er nog wat metingen gedaan. Ik vraag de optometriste naar mijn sterkte en dat is wel even schrikken. -12.75 en -13.75 met ook nog een cilinderafwijking die wat schommelt.
Omdat ik pas 1 dag mijn lenzen uit heb kan er geen goede meting gedaan worden, maar dat is voor nu niet zo belangrijk. Ik ben geschikt voor lensimplantaten!
Ik mag naar huis, maar mag mijn lenzen niet in. De komende 2 ½ week moet ik mijn bril op. Om het te vieren gaan we naar Katwijk aan Zee en drink ik appelsap. Silvano drinkt een lekker biertje, maar ik ben zo duizelig dat ik even niet aan alcohol moet denken. De autorit kon ik niet goed volgen en ik voelde me wagenziek.
De komende weken heb ik thuisgewerkt en ben ik amper buiten geweest. Ik voelde me echt gehandicapt. De eerste week was ik vooral erg misselijk en draaierig. Aan de arm van Silvano ging ik wel mee Rocky uitlaten of naar de supermarkt. Maar ik voelde me heel onzeker. Ik kan de gezichten niet goed zien. Ik had veel hoofdpijn en last van mijn nek. Met een bril moet je je hele hoofd draaien naar wat je wilt zien. Vanuit mijn ooghoeken zie ik niks. Dat is wel even anders dan met lenzen.
De tweede week ging al beter. Ik was minder draaierig en gewend aan het wazig zien.
Met deze reservebril kom ik zo’n 4 dioptrie (-4) tekort.