Vanmorgen had ik de een-na-laatste afspraak in de Rijnzicht Oogkliniek in Oegstgeest. 

Ik had de na-controle bij mijn eigen oogarts Wouter van den Berg. Alle letters en cijfers kon ik oplezen en het uiteindelijke resultaat is daar: van -14 naar 0 dioptrie!

De afgelopen dagen voor de controle sta je weer even stil bij alles wat je voelt, maar het gaat gewoon heel goed.

Ik mag alles weer doen, zoals onder water zwemmen (sinds de basisschool niet meer gedaan) en mag zelfs gaan duiken! Ook mag ik straks gewoon mijn ogen blijven druppelen als ik last krijg van hooikoorts. (Livocab of Cromoglic druppels)

De laatste controle is over een half jaar. Wouter vroeg of ik dan wel de baby meeneem :-)

Nog elke ochtend en avond geniet ik van het wonder van deze techniek en het gemak en tijdwinst in de badkamer. Maar ook 's nachts als ik naar de toilet moet, zeker nu ik zwanger ben. Geen bril zoeken of lenzen inzetten. Nog af en toe grijp ik naar mijn bril op het nachtkastje of wil ik mijn lenzen uitdoen en schrik ik van de beweging die ik dan maak. Vorige maand heb ik al mijn lenzen en lenzendoosjes weggegooid. Ik had ze toch nog een tijdje bewaard, maar ik heb ze echt niet meer nodig!

De ingreep leek veel enger dan het is, maar ik zie nu scherper dan ooit. Ik zou het zo weer doen! Het heeft echt mijn leven veranderd! Morgen ga ik mezelf trakteren op een mooie nieuwe zonnebril :-)

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn blog te lezen en dat ik mensen heb kunnen motiveren deze ingreep te overwegen. Mocht je vragen hebben stuur me dan een priveberichtje: crnoord@hotmail.com

Vandaag is het precies 3 weken verder. Vanmorgen ben ik weer op controle geweest (bij mijn eigen oogarts dit keer) en hij is heel erg tevreden en het ziet er heel erg goed uit!!

De oogdruk van beide ogen is 11 en is dus prima. Met beide ogen zie ik perfect, maar met alleen rechts is het toch wat minder. Links is mijn dominante oog en het oog waarmee ik kijk. Pas 3 maanden na de operaties kan hij daar meer over zeggen en daarom gaan we het bij de volgende controle hebben over het eventueel bij-laseren van het rechteroog. Hij kan dan ook pas zeggen wat mijn uiteindelijke sterkte is. Ik zie nog wel dagelijkse (meebewegende) vlekken. In het donker gaat het steeds beter en ik denk dat ik binnenkort weer 's avonds kan autorijden. Vanavond ga ik voor het laatst mijn rechteroog druppelen en kunnen de flesjes de prullenbak in!

Mijn pupillen zijn 8 mm en de lens is maar 6 mm. Veel oogartsen hanteren de norm van 6 mm, maar toch wordt vaak gezien dat halo's minder/niet meer worden waargenomen en/of dat de pupil kleiner wordt. Dit was de enige contra-indicatie waar ik vooraf over ben ingelicht. Ik vond het veel belangrijker om niet meer afhankelijk te zijn van lenzen, dan het zien van halo's in het donker. Op internet had ik natuurlijk ook van alles uitgezocht en er waren mensen met nog grotere pupillen die toch heel erg tevreden zijn. Kortom, ik ben nog steeds heel blij en geniet van het scherpe zicht en de tijd die ik bespaar met lenzen in- en uitzetten.

Ik moet er maar lekker van genieten zei de oogarts :-)

Morgen is het alweer twee weken geleden en het gaat stukken beter. Ik heb steeds minder last van schitteringen en ook 's avonds hoeft er niet meer een extra lamp aan. Ik had telkens last van een waas zodra ik naar een donkere ruimte ging (bv hal, badkamer, toilet). Mijn pupillen werden dan groter dan het lensje en daardoor had ik last van een soort tunnelzicht, maar daar heb ik nu steeds minder last van. Ook de regenboog die ik in de slaapkamer zag is weg!

Ondanks dat de operatie een relatief korte ingreep is heb ik me in het herstel wel vergist. Nog dagelijks heb ik last van hoofdpijn en merk ik dat bv. een uitje of het ontvangen van visite best nog vermoeiend is, maar elke dag maak ik weer een stapje vooruit. Gisteren heb ik zelfs hardgelopen met Silvano! Een klein kwartier maar toch 2 km gelopen :)

Ik moet nu gaan, ik ga voor het eerst weer autorijden en daarna winkelen met mama!

Het is nu 4 dagen na de operatie van mijn linkeroog. Ik loop nog steeds met een zonnebril en vind het maar moeilijk om niet te bukken en te tillen. In huis zijn toch altijd klusjes, maar ik mag het niet. Ik ben erg moe van de medicatie en heb veel hoofdpijn. Vroeger mocht ik een nieuwe bril maar 1 uurtje per dag op om te wennen en nu moet ik de hele dag wennen. Na het druppelen zie ik erg wazig maar dat hoort erbij. Het herstel valt me wel wat tegen, want een klein klusje in huis is me al snel teveel. De schitteringen (overdag) lijken langzaam aan wat te veranderen. De oogarts zei dat dat komt omdat het hoornvlies aan het herstellen is. 's Avonds heb ik nog erg veel last van halo's en de schitteringen worden dan ook erger. Er moet genoeg licht zijn omdat anders mijn pupillen groter zijn dan de Artiflexlens. Zaterdagavond hebben we samen Rocky uitgelaten en ik werd gek van de halo's om al die lantaarnpalen! Ik ben benieuwd wanneer dat minder wordt.....

Vandaag mag het kapje eraf en zal ik voor het eerst kijken met 2 “nieuwe” ogen!!

Ik ben al vroeg wakker en om 7:15 uur gaat het gebeuren. Ik mag deze keer zelf het kapje verwijderen. Wat spannend!

Het oog ziet er goed uit. Er zit alleen wat zalf en bloed onder mijn oog, maar aan mijn oog zelf is niks te zien! Vervolgens kijk ik opzij en word ik helemaal eng. Ik moest even een paar minuten zitten en Silvano kwam me een dextro brengen. Wat zie ik scherp!

Vervolgens voor de eerste nacontrole weer naar Oegstgeest. Onderweg heb ik alle borden opgelezen. Ik heb nog nooit zo scherp gezien. Wat een wonder! Alle straatnaamborden, verkeersborden en kentekens lees ik op. Ik kan nu heel goed de lijnen zien en de diepte. Wat is de herfst mooi! Al die gekleurde bladeren, normaal was dat een waas voor me. Nu zie ik elk detail, diepte en kleur.

Ik lees met gemak de letters op bij de oogarts, maar merk wel dat het rechteroog minder is dan links. Dat is ook mijn mindere oog. Links is mijn dominante oog en rechts heeft een zware week gehad. Ik heb ruim 3 dagen met alleen rechts kunnen kijken. Het zal nog bijtrekken. De oogdruk wordt ook gemeten na een verdovende druppel en is goed.  De komende 4 weken het druppelschema volgen en rust houden. Over 3 weken weer nacontrole.

Om het te vieren gaan we moorkoppen halen bij de bakker. Verder lekker uitrusten thuis.

Vandaag is de operatie van mijn linkeroog. Ik ben licht nerveus, maar het is anders dan vorige week. Ik weet wat er gaat komen en kijk ernaar uit!

Eenmaal binnen word ik gelijk gedruppeld met 5 soorten druppels en krijg ik weer een temazepammetje. Ik zie dezelfde mensen/patiënten als vorige week. Na een kwartier mag ik weer voor de 2^e serie druppels en daarna mocht ik gelijk doorlopen naar de hal van de operatiekamer. Ik krijg weer operatiekleding aan over mijn eigen kleding en daar zie ik de anesthesist aankomen. Nu kan ik hem goed zien! Echt een aardige vent en dat neemt gelijk de zenuwen weg. Hij heeft wel humor. Ik ga dit keer proberen om te onthouden wat er allemaal gebeurt voor zover dat lukt.

Het infuus wordt geprikt en mijn linkeroog wordt met een soort betadine schoongemaakt. Wat me nu opvalt is dat het spul rondom mijn oog ook verdovend werkt. Vervolgens krijg ik de propofol in het infuus ingespoten en word ik direct licht in mijn hoofd. Daarna volgt de prik in mijn oog. Het viel heel erg mee. Ik schat dat ik er zo’n 7 minuten heb gelegen. (Silvano heeft de tijd bijgehouden dat de patiënten in-en-uit liepen)

Vervolgens mag ik weer naar de OK lopen en mag ik plaatsnemen op de stoel. Ik zie 2 operatie-assistentes en ik kan ze goed zien en vertel dat ik me goed voel en dat ik niet kan wachten op het eindresultaat. Mijn hoofd wordt weer met tape vastgeplakt aan de stoel, het “tentje” wordt op mijn gezicht geplakt en bij mijn rechteroog wordt het ingedeukt. Gelukkig maar, want dan kan ik niet erdoorheen kijken. Ik probeer nog steeds alles te volgen maar het lukt me maar moeilijk. Mijn gedachtes waren eerst het heerlijke gebakken ei met oude kaas van die ochtend die Silvano had gemaakt en daarna dacht ik aan Rocky. Vervolgens kreeg ik mijn gedachtes niet op wat anders! Wat raar! Het lukte me echt niet! Voor ik het wist werd het tentje weer verwijderd en kreeg ik direct oogzalf in mijn oog en werd mijn oog met verband en het oogkapje afgeplakt. Ik kon niet geloven dat de lens er al in zat. Ik lag nog geen 10 minuten in die stoel! Ook het aanbrengen en verwijderen van de oogspreider heb ik gemist. Wat fijn! De anesthesist staat weer bij me, verwijdert het infuus en vraagt hoe ik me voel: “Ik voel me goed!”

We lopen weer naar de hal en ik word verlost van de operatiekleding. De optometriste komt me ophalen en ondersteunt me naar de zogenaamde “relaxstoel” waarin je mag plaatsnemen na de operatie. Ik keek erg uit naar de lekker chocolaatjes en ja hoor, daar komt het schaaltje al aan. Als ik me goed voel mogen we lekker naar huis. Nog geen 10 minuten later zitten we alweer in de auto.

Thuis aangekomen ga ik direct op bed liggen en heb ik heerlijk geslapen. Ik heb wel een raar gevoel in mijn oogkas en neem deze keer wel de Diamox in. Ik ben zo moe en mijn ogen vallen telkens dicht. ’s Avonds voel ik telkens wat vocht en oogzalf uit mijn oog lopen. Al met al viel het weer heel erg mee en heb ik totaal geen pijn gehad!

Gelukkig nog maar 1 dag en dan zal mijn linkeroog behandeld worden. Ik ben het wazig zien wel een beetje zat nu en ben ook erg moe. Om de tijd te doden mochten de logeervalkparkieten Chico en Mika er lekker lang uit vanmiddag.

Gisteren ben ik begonnen met het druppelschema voor het linkeroog. Ik heb mijn contactlens nu echt definitief weggegooid! Het is wel raar, want met rechts zie ik nu best scherp en met links zie ik vrij weinig, zonder correctie -12,75 en cilinder van 0,5. Links is mijn dominante oog en mijn "betere" oog, maar ik zie er bijna niks mee...

Ik heb nu dus 2 druppelschema's en heb de bar volgezet met flesjes voor het linker- èn voor het rechteroog om verwarring te voorkomen. (Je mag niet beide ogen met hetzelfde flesje druppelen in verband met infectiegevaar)

Ik probeerde gister nog mijn bril met alleen een brilleglas links op te zetten maar ik werd er helemaal eng van en deed 'm gelijk weer af. Het is gelukkig maar voor 3 dagen. Ik zie dubbel en wazig en moet me echt rustig houden anders word ik helemaal draaiering. Af en toe verlies ik mijn evenwicht!

Ik zit dus veel op de bank of voor het aquarium en luister veel muziek en doe dan mijn slaapmasker even op.

Gisteravond nog even naar de Bagijnenwaard geweest om de laatste spullen te verhuizen. Tenminste, mijn ouders en Silvano deden alles. Ik mag nog steeds niet tillen. De koude lucht is wel gevoelig op mijn oog, maar de schitteringen lijken al minder te worden.

Ik kijk al uit naar donderdag!

De komende week moet ik nog met het kapje op slapen. (Gelukkig ben ik een rugslaper) Het is een doorzichtig kapje wat ik met tape moet vastplakken op mijn hoofd. Toen ik vanacht wakker werd kon ik zien hoe laat het was op de wekker! Echt geweldig, dit kon ik nooit, zelfs niet met bril :)

Daarna ben ik weer in slaap gevallen en werd ik wakker omdat ik in mijn oog wilde wrijven. Ik was blij dat ik het kapje op had.

Het gaat vandaag alweer beter dan gister. Ik draag bijna de hele dag een zonnebril tegen het felle licht en stof. Een van de druppels prikt al een stuk minder in het wondje, maar ik heb wel wat last van glare's. (zogenaamde schitteringen) Het zicht is veraf beter dan dichtbij vergeleken met mijn linkeroog met contactlens. Met een spiegeltje heb ik het lensje gezien. Je moet dan wel heel goed kijken ;-)

Ben benieuwd hoe de komende weken zich gaan ontwikkelen.

Ik probeer zoveel mogelijk te rusten en laat me lekker verwennen :-)

Vanacht was ik al om half 4 klaarwakker. Ik heb totaal geen pijn gehad en ook de pijnstiller (Diamox) heb ik niet ingenomen, maar ik kon niet wachten tot het kapje eraf zou worden gehaald. Toen ik even naar de toilet ging (zonder bril op) heb ik even stiekem onder het kapje gekeken. Mijn oog zag er wat "lui" uit en heel vettig van de antibioticazalf. Mijn pupil was wat kleiner dan het andere oog, maar verder was er niets te zien. Geen rood doorlopen ogen en ook geen blauwe plek of iets dergelijks van de prik. Ik wierp een blik op de verjaardagskalender en ik kon de namen lezen! Vervolgens kon ik dus niet meer slapen omdat ik zo blij was!

Om half 12 moesten we bij de kliniek in Oegsgeest zijn voor de eerste nacontrole. Gelijk bij binnenkomst haalde de receptioniste het kapje eraf en mocht ik in de spiegel kijken. Wat zag ik al scherp! Ik voelde wel een soort zandkorrel, maar dat was het wondje in het hoornvlies. (Nu ik dit blog bijwerk voel ik het al niet eens meer) Vervolgens keek de oogarts naar het lensje en moest ik wat letters oplezen. Alles was goed en ik mocht weer gaan. Op de terugweg heb ik verkeersborden en straatnaamborden opgelezen. Ik kon al scherper zien dan met contactlenzen. Ik zie nu duidelijke randen en geen waas. Ook de blaadjes en de straattegels zie ik nu veel duidelijker en..... het zicht zal in de komende weken alleen nog maar scherper worden. Echt ongelofelijk!

We zijn naar de opticien gereden waar ik mijn bril heb gekocht met het verzoek mijn rechterglas eruit te halen. Die heb ik niet meer nodig :) De opticiens waren erg benieuwd en ik had beloofd dat ze het mochten bekijken als ik het had laten doen. Eerst met het blote oog, maar van heel dichtbij schijn je alleen een klein randje te zien. (dan moet je me wel van heel dichtbij bekijken haha) Maar met het oogmeetapparaat (met het felle blauwe lampje) konden ze de iris vergroot zien en het totale lensje.

Silvano mocht ook kijken en zag hoe het kunstlensje als het ware met een soort breisteek aan de iris vastgezet was. Ze konden niet geloven dat ik gistermiddag geholpen was en ik nu al bij hen langs kwam.

Ik deed daarna gelijk mijn zonnebril weer op en zo zijn we ook even een boodschap gaan doen bij de AH XL.

Ik loop nu thuis met een zonnebril op en de gordijnen zijn voor de helft gesloten. Verder gaat het heel goed. Geen napijn alleen wat hoofdpijn. De hersenen moeten wel even wennen aan dit nieuwe beeld. Ik hoop dat mijn blog andere slechtzienden helpt de stap te durven nemen. Ik kan niet anders zeggen dan dat het me heel erg is meegevallen. Een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts is erger. Ik kijk nu al uit naar het linkeroog :-))

Vanaf nu 3x daags met 3 verschillende druppels elk om de 5 minuten druppelen. Dus daar moet je wel even voor gaan zitten.

Vanavond gaan we een fles chardonney drinken om het te vieren. Wel een alcoholvrije, vanwege de medicijnen, maar mag de pret niet drukken :-D